خانه کتاب افغانستان
واصف باختری شاعر، نویسنده، مترجم، منتقد و پژوهش‌گر حوزۀ زبان و ادبیات فارسی در ۲۸ تیر ۱۴۰۲ پس از یک دوره طولانی بیماری دربیمارستانی در امریکا درگذشت.
در ۲۴ حوت سال ۱۳۲۱ هجری خورشیدی در شهر مزارشریف ولایت بلخ زاده شد. دورۀ ابتدائیه را در لیسۀ باختر مزارشریف و صنوف دهم و یازدهم را در لیسۀ حبیبیه شهر کابل خواند و سند فراغت را در سال ۱۳۴۱ از لیسه باختر شهر مزارشریف به دست آورد.
واصف باختری در سال ۱۳۴۵ هجری خورشیدی از رشتۀ زبان و ادبیات دانشگاه کابل گواهینامۀ لیسانس گرفت و در همان سال در دیپارتمنت دری ریاست تألیف و ترجمۀ وزارت معارف، کار را آغاز کرد. در سال ۱۳۵۳ هجری خورشیدی برای تحصیلات عالی به امریکا رفت و در سال ۱۳۵۵ هجری خورشیدی پس از به دست‌آوردن گواهینامۀ ماستری در رشتۀ تعلیم و تربیه از دانشگاه کلمبیا به افغانستان برگشت و دوباره در ریاست تألیف و ترجمه تا سال ۱۳۵۷ به کار خود ادامه داد.
واصف باختری در میزان ۱۳۵۷ زندانی شد و در جدی سال ۱۳۵۸ از زندان رها شد و دوباره تا سال ۱۳۶۱ به حیث ویراستار در ریاست تألیف و ترجمۀ وزارت معارف به کارش ادامه داد. از سال ۱۳۶۱ تا سال ۱۳۷۴ در اتحادیۀ نویسندگان افغانستان در سمت‌های سردبیر بخش شعر، مدیر مسئول مجلۀ ژوندون و منشی دارالانشای اتحادیه کار کرد. او همچنان در طول این سالها در آموزشگاه اتحادیۀ نویسنده‌گان افغانستان تدریس می‌کرد.
واصف باختری سالها عضو گروه دبیران بنیاد فرهنگ افغانستان، عضو گروه رهبری کانون حکیم ناصر خسرو، عضو شورای مرکزی انجمن فرهنگی خوشحال‌خان و عضو هیئت رئیسۀ اتحادیۀ ژورنالیستان افغانستان بوده است. هفت عرس مولانا جلال‌الدین محمد و شش اجلاس عمومی کانون حکیم ناصر خسرو به ریاست او برگزار شده و بیشتر اسناد اساسی، پیام‌ها و آیین‌نامه‌های انجمن نویسنده‌گان افغانستان را او نوشته و آیین‌نامۀ بسیاری از کانون‌های فرهنگی به وسیلۀ او نگارش یافته اند.
*برگرفته از جلد اول کتاب نخبگان صد سال اخیرافغانستان/ انتشارات خانه کتاب افغانستان
